පෙර රජ දවස නම් ලංකාවේ හතර දිග් භාගයේම තිබුණේ අතු සෙවිලි කළ කටු මැටි පැල්පත්ය. ගඩොලින්, ගලින් බැඳි ගෘහයක හිමිකම තිබුණේ රාජ රාජ මහාමාත්‍යාදී ප්‍රභූවරුන්ට, සිටුවරුන්ට පමණි. එහෙත් මේ වන විට ලංකාවේ කටු මැටි ගෙවල් දකින්නට නොමැති තරම්ය. අගනුවර ආශ්‍රිතව නම් කටු මැටි බිත්ති, පොල් අතු සෙවිලි ඇත්තේ හුදු වාණිජ ප්‍රදර්ශන උපක්‍රම ලෙසින්ම පමණි.
මීට හේතුව මහා මන්දිරයේ සිට කුඩා පැල්පත දක්වාම නිවාස තැනීමට සිමෙන්ති බ්ලොක් ගල් සහ සිමෙන්ති බදාම යොදා ගැනීමය. අපි මේ කියන්නට යන්නේ සිමෙන්ති අතහැර ගෙවල් හැදීමේ අලුත් ක්‍රමයක් ගැනය. අද කාලයේ සිමෙන්ති කොට්ටයක මිල දරාගෙන කාමර කෑලි දෙකක් බැඳගෙන එහි පදිංචි වීම පවා මිනිසෙකුට තරමක් අපහසු කාරියකි. මේ හේතුවෙන් අධික මිලෙන් යුතු සිමෙන්ති අතහැර, වෙනත් විකල්ප භාවිතයෙන් පවතින මිලට වඩා බොහෝ අඩු වියදමකින් නිවාස තැනීමට ක්‍රමවේදයක් මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂණ මාලාවකින් සොයාගෙන තිබේ.
http://www.lakbima.lk/index.php/%E0%B7%80%E0%B7%92%E0%B6%B8%E0%B7%83%E0%B7%94%E0%B6%B8/8679-%E0%B6%9C%E0%B7%99%E0%B7%80%E0%B6%BD%E0%B7%8A-%E0%B7%84%E0%B6%AF%E0%B6%B1%E0%B7%8A%E0%B6%B1-%E0%B7%83%E0%B7%92%E0%B6%B8%E0%B7%99%E0%B6%B1%E0%B7%8A%E0%B6%AD%E0%B7%92-%E0%B6%91%E0%B6%B4%E0%B7%8F
දහයියා අළු, නිවසේ ඉතිරිවන අළු පමණක් නෙවෙයි, නොරොච්චෝ‍ලේ ගල් අඟුරු බලාගාරයේ ඉතිරිවන අළුද ඵලදායි ලෙස මෙම ක්‍රමයෙන් සිමෙන්ති නිපදවීමට යොදාගත හැකි බව අපි අනාවරණය කරගත්තා. නොරොච්චෝ‍ලේ ෙදෙනිකව බැහැරවන මෙට්‍රික් ටොන් 4ක පමණ අළු කිසිදු ප්‍රයෝජනයක් නොගෙන පරිසරයට මුදා හරිනවා. මෙය පාරිසරික වශයෙන්ද ගැටලුවක්. ඉතින් ඒ මගින් සිමෙන්ති නිෂ්පාදනය කළ හැකි නම් එය ආර්ථිකමය වශයෙන් පමණක් නොවෙයි පාරිසරික වශයෙන්ද යහපත් ක්‍රියාවක්. අපි හඳුනාගන්නවා නොරොච්චෝ‍ලේ පිටවන අළු සිමෙන්තිවල ඉතාම ළඟ නෑයෙක් බවට. එහි රසායනික සංයුතිය වෙනස් කිරීම තමයි අපගේ පර්යේෂණයට පාදක වන්නේ. එය සාර්ථක බව ඔප්පු කිරීම තමයි අපේ නිබන්ධනයේ අරමුණ වුණේ.
රසායන විද්‍යාව සම්බන්ධව ලොව දස දෙසින් ඉදිරිපත් වූ ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධන 517කින් හොඳම 50අතරට පර්යේෂක චමීර උඩවත්තගේ පර්යේෂණ වාර්තාවද නිර්දේශ වන්නේය. එම සම්මානය හිමි වනුයේ එක්සත් ජාතීන්ගේ තිරසාර සංවර්ධන ව්‍යාපෘතියේ නිර්දේශවලට යටත්වය. මෙම ඇගයීම හිමි වනුයේ එහි පොදු අරමුණු වෙත සාර්ථකව යොමුවන අධ්‍යයන පර්යේෂණ සඳහා පමණි. ඒ අනුව කාර්මික අපද්‍රව්‍ය තිරසාර භාවිතය, සිමෙන්ති නිපදවීමේදී වන පරිසර හානිය අවම කිරීම, ආර්ථික දුෂ්කරතා ඇති අයට විකල්පයක් ලබාදීම, පශ්චාත් යුද සමාජයක පාසල්, ප්‍රජා මධ්‍යස්ථාන ආදී පොදු පහසුකම් ඇති කිරීම, එම ජනතාවට සෞඛ්‍ය සම්පන්න වාසස්ථාන ලබාදීම වැනි අරමුණු රාශියක් මෙහිදී සාධනය කළ හැකි බව තහවුරුව තිබේ.
කාර්මික අතුරුඵලයකට රසායනික ද්‍රව්‍ය එකතු කර එහි රසායනික සංයුතිය වෙනස් කිරීම තුළ රසායනික ද්‍රව්‍ය මහා පරිමාණයෙන් සපයා ගැනීම ගැටලුවක් වන්නේද? මේ ඊට පර්යේෂක චමීර උඩවත්ත දැක්වූ අදහසයි.
ඒක එතරම් බරපතළ කාරණයක් නමෛයි. උදාහරණයක් වශයෙන් නොරොච්චෝ‍ලේ අළුවලට අපි එක් කළේ කෝස්ටික් සෝඩා සහ ලුණු. එතුළින් සාමාන්‍ය කොන්ක්‍රීට්වලට වඩා ශක්තිමත් බන්ධකයක් නිර්මාණය කරගන්න අපට හැකි වුණා. ඒ වගේම මේ තුළින් අපි මූලික පර්යේෂණ කර එම සංකල්පය සඳහා පේටන්ට් අයිතිය ලබාගත්තා පමණයි. එය වාණිජමය වශයෙන් ව්‍යාප්ත කිරීමට තවත් කාලයක් ගතවෙයි.
සාමාන්‍ය සිමෙන්තිවලට වතුර දමා කලවම් කිරීමෙන් පසු වියළීමේදී බන්ධනය ශක්තිමත් වන අන්දමින්ම මෙම නව අත්හදාබැලීමේදීද ක්‍රියා කෙරෙයි. ඒ අනුව එම අත්හදා බැලීම් අතර විවිධ අළු වර්ග, ශාක රෙසින, ශාක කෙඳි ආදියට විවිධ රසායන ද්‍රව්‍ය එක් කරමින් එහි සංයුතිය වෙනස් කිරීම සිදුකර තිබේ. වඩාත් සාර්ථක වන්නේ කුමන ද්‍රව්‍ය අතර බන්ධනයද යන්න සෙවීමට ඔවුන් එහිදී කටයුතු කර ඇත.
දහයියා අළු සහ නොරොච්චෝ‍ලේ අළු භාවිත කර සිමෙන්ති ආදේශකය නිපදවීම වඩාත් සාර්ථක බව මෙහිදී හඳුනාගෙන ඇත්තේ ඒවා සපයා ගැනීමේ සුලබතාව නිසාය. කෙසේ නමුත් මේ තුළින් පරිසරයට නිකරුණේ එක්වන අතුරුඵල දෙකක් ඵලදායී ලෙස භාවිතයට ගැනීම මෙන්ම පරිසර හානියක් සිදුවන සාමාන්‍ය සිමෙන්ති නිපදවීමේ ක්‍රියාවලිය අඩු කිරීමට හැකියාව ලැබි තිබිම විශේෂත්වයකි.
සාමාන්‍ය සිමෙන්ති නිපදවීමට මූලික වශයෙන්ම යොදා ගනුයේ මුහුදු කොරල්ය. කොරල් ලබාගන්නා සිමෙන්ති නිෂ්පාදකයන් ඒවා දිගින් දිගටම වගා කරන බව පැවැසුණද කොරල් ජනාවාසයක් සාර්ථකව වැඩීමට දිගු කලක් ගතවන බැවින් වන පරිසර හානිය පිළිබඳ සමාජයේ අවධානය යොමුවීම වටී. එමෙන්ම සිමෙන්තිවල මිල සාමාන්‍ය අඩු ආදායම්ලාභීන්ට දරා ගැනීමද තරමක් අපහසුය. මීට සාධනීය විසඳුමක් ලෙස ඉවතලන දෙයකින් නිපදවනු ලබන මෙම සිමෙන්ති
ආදේශකය හඳුනාගත හැකි වන්නේ එබැවිනි. තවමත් මෙම නව සොයා ගැනීම තුළ පර්යේෂණ කර ඇත්තේ බිත්ති බැඳීම සඳහා පමණක් වුවද නුදුරේදීම කපරාරුවටද එය යොදාගත හැකි අන්දම පිළිබඳ අනාවරණය කරගත හැකි වනු ඇත.
සිමෙන්ති සොයා ගන්නේ රෝම ශිෂ්ටාචාරය තුළයි. එතැන් පටන් නව ශිෂ්ටාචාර බිහි වීම තුළ හැම අවස්ථාවකම වගේ භාවිත වී ඇත්තේ සිමෙන්ති පමණයි. ඉන් පසුව එම නැඹුරුව වෙනස් කිරීමට ගත් එක් උත්සාහයක් ලෙස, එමෙන්ම සිමෙන්ති පදනම් වූ ඉදිකිරීම් සංකල්පය වෙනස් කිරීමක් ලෙස අපගේ පර්යේෂණ වාර්තාව හඳුනාගන්න පුළුවන්. එකම දේ කාලාන්තරයක් භාවිත කිරීමේදී පොදුවේ ගැටලු රාශියක් ඇතිවන බැවින් මෙය විශාල වෙනසක් ඇති කිරීමට තැබූ එක් කුඩා පියවරක් ලෙසත් හඳුනාගත හැකියි. පර්යේෂක චමීර උඩවත්ත සඳහන් කරන්නේය.
පුරාණ ස්තූප, විහාර ගෙවල් ආදී අපගේ දේශීය වාස්තු විද්‍යාත්මක නිර්මාණ සඳහා කිසි විටෙකත් සිමෙන්ති භාවිත කොට නැත. ඒ සඳහා භාවිත කර ඇත්තේ හුණු බදාම මෙන්ම ශාක කිරි වර්ග, සත්ව කෙඳි ආදිය, මැටි සමග සංයෝග කිරීමෙන් නිපදවූ බදාම බව පෙනේ. හුණු භාවිතයද එතරම් ගැටලුවක් නොවන්නේ එය නිධි වශයෙන් ලංකාවේ ස්ථාන කීපයකින් හමුවන බැවිනි. කොරල් විනාශ කිරිම තුළ සිමෙන්තිවලින් විශාල පරිසර හානියක් වන බව පෙනේ. එබැවින් මෙය මානව
ශිෂ්ටාචාරයේ සාධනීය සන්ධිස්ථානයක් ලෙස හඳුනාගත හැකිය. මෙම පර්යේෂණය සඳහා මූලිකත්වය ගත් මොරටුව විශ්වවිද්‍යාලයේ මහාචාර්ය රංගික හල්වතුරගේ උපදේශකත්වය හා මග පෙන්වීම යටතේ පර්යේෂක, වාස්තු විද්‍යාඥ චමීර උඩවත්ත මෙම ගවේෂණාත්මක ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධනය ඉදිරිපත් කරමින් රටවල්195ක් අතරින් ඉදිරිපත් වූ ආචාර්ය උපාධි නිබන්ධන 517කින් 2017 වර්ෂයේ හොඳම පර්යේෂණ නිබන්ධන50 අතරට තේරී පත්වීම ශ්‍රී ලාංකිකයන් වශයෙන් ඉමහත් ආඩම්බරයට කරුණකි. එමෙන්ම මෙය අඩු ආදායම්ලාභියාගේ පටන් මහා මන්දිරයේ වැජඹෙන්නා දක්වා එක සේ ප්‍රයෝජනවත් පර්යේෂණයක් බැවින් ලංකා නාමය ජාත්‍යන්තරය තුළ රන් අකුරින් ලියැවෙන දිනය වැඩි ඈතක නොවනු ඇතැයි අප අපේක්ෂා කරමු.
I too fully agree with re use of coal Ashes.
I met another Sri Lankan research student who has done and successfully completed to re use coal Ashes and his report to a responsible officer at Norochchole in CEB.